Różaniec z Domu Matki

Rozpoczął się przepiękny miesiąc MAJ, poświęcony Maryi, szczególnie przez nabożeństwa majowe. W tym miesiącu szczególnie będziemy zwracać się do Maryi Litanią Loretańską. To jest szczególny koloryt tego miesiąca – ŚPIEW LITANII w naszych świątyniach. Są też tacy, którzy gromadzą się w swoich miejscowościach przy figurkach Matki Bożej, czy przy krzyżach… To jeszcze w Polsce się zdarza, i jest to piękny element naszej maryjnej, MAJOWEJ POBOŻNOŚCI. Śpiewając kolejne wezwania uświadamiamy sobie, że Maryja JEST Z NAMI w różnych okolicznościach życia. Mówimy przy każdym wezwaniu – módl się za nami, bo wiemy, że Maryja dostrzeże nasze braki, zaradzi naszym potrzebom, po prostu będzie się wstawiać za nami. Przez te kilka majowych spotkań przyjrzymy się Litanii Loretańskiej – zapowiada o. Marian Waligóra.

Wspominając kolejne z objawień Maryi widzimy, jak bardzo potrzebujemy tej mocnej NADZIEI w naszym świecie. Różaniec jest naszym szukaniem umocnienia w bliskości Maryi. Ona w tej modlitwie daje nam UKOJENIE, tą pewność, że przyjdzie POMOC, umocnienie tam, gdzie wydaje się, że już nie ma szans dla nas, że już nie mamy sił – podkreśla o. Marian Waligóra. Często poprzez modlitwę, poprzez różaniec otrzymujemy NOWE SIŁY, by przejść przez różne zmagania i doświadczenia. Bo nie chodzi tylko o to, żeby Pan zabrał nam to, co trudne, ale też, żeby dał nam siły, byśmy w tym, co trudne, potrafili KOCHAĆ, trwać przy człowieku potrzebującym naszej pomocy.

Jak myślicie, co zostało w Waszych sercach z RADOŚCI Zmartwychwstania Pańskiego? Pytanie, zdawałoby się, bardzo proste. Mamy zdumiewający „dar”, jak ktoś żartobliwie powiedział, zapominania o tym, co było, zapominania o naszych wielkich sprawach, kiedy przechodzimy do różnych problemów życiowych. Miałem tyle planów, obietnic, tyle spraw, rozmów z Jezusem… Pytam dziś siebie samego – czy teraz, dzisiaj, pragnę WRÓCIĆ do radości Zmartwychwstania? Do pełniejszych adoracji przed Najśw. Sakramentem, do tego, abym umiał zanieść MOJEMU PANU moje problemy, wszystko co mnie dręczy? Czy umiałbym z Nim znów tak szczerze rozmawiać?  - pyta Piotr Kandzia. Nie wolno nam ZGUBIĆ tej radości Zmartwychwstania. Ona jest SPEŁNIENIEM nadziei każdego człowieka, każdej duszy. Gdy w takich chwilach patrzę na mój dobry stary różaniec wiem, że mam wiele spraw do omówienia z moim Jezusem. On zwyciężył śmierć, KAŻDĄ śmierć.

Maryjo, dajesz nam SZANSĘ, byśmy przez Twoje ZNAKI, przez twój różaniec wracali na właściwe tory naszego życia. Spotkania kwietniowe w naszych audycjach to czas na przypomnienie sobie obecności Matki Bożej w tajemnicy życia wspólnoty Kościoła - przez OBJAWIENIA MARYJNE, w których UJAWNIA SIĘ nam jako kochająca Matka - mówi o. Marian Waligóra.   Dziś udajemy się do Paryża, do klasztoru sióstr szarytek, który jest miejscem szczególnego maryjnego objawienia związanego z Cudownym Medalikiem, który pewnie wielu z nas dobrze zna, nosi czy rozpowszechnia wśród swoich bliskich. Maryja może wiele zdziałać w życiu człowieka – ale trzeba ZAUFAĆ, poddać się prowadzeniu, z jakim Bóg do nas przychodzi właśnie przez Maryję, niejako posyłając Ją do nas, aby nasze serca otwarła na ŁASKI, jakie Bóg chce dać.

Kiedy uklęknę przez wizerunkiem Chrystusa Miłosiernego, kiedy przeczytam napis pod obrazem – ‘Jezu, UFAM Tobie’, w moje serce wchodzi ponownie NADZIEJA. Chcę to wykonać, przyjmuję tę umowę – ufam Tobie. Bo Ty to powiedziałeś, Ty to obiecałeś, więc nie może być inaczej! – mówi Piotr Kandzia – Nie bójmy się, bo zawsze obok Chrystusa jest Matka. I kiedy biorę mój jasnogórski różaniec do rąk, który mi ty dałeś, Jezu,  już niczego się nie boję. Święty RÓŻANIEC i TY. Czy może być coś piękniejszego do wypraszania łask dla innych, dla najbliższych, dla nas samych?

Zmartwychwstanie to RADOŚĆ, w której Maryja jest z nami BLISKO. Ona zaprasza nas, byśmy trwali na modlitwie i radowali się, że Pan JEST z nami – mówi o. Marian Waligóra. Tajemnica Zmartwychwstania Pańskiego to wielka NADZIEJA, w której otwieramy się na niebo - Pan daje nadzieję, tylko przylgnij do Niego, BĄDŹ z Nim! Wszystkim składam serdeczne życzenia wielkanocne - radości i MOCY ducha, którą daje Pan ZMARTWYCHWSTAŁY!

Maryjo, Pani Różańcowa, pokazuj nam PIĘKNO tej modlitwy. Wskazuj na różaniec, przypominaj nam to, co powiedziałaś tyle razy – ODMAWIAJCIE różaniec. Właśnie wtedy, kiedy przychodzi zniechęcenie, zmęczenie, znużenie wynikające z naszych słabości – zachęca o. Marian Waligóra – Maryjo, wspieraj nas na drodze odkrywania SŁODYCZY i MOCY różańca świętego.

Czas Wielkiego Postu to WPATRYWANIE się w cierpiącego Jezusa. Towarzyszymy Mu podczas samotnej modlitwy w Getsemani, w kolejnych przesłuchaniach; kontemplujemy Jego rany, podzielamy ból cierniowej korony, obserwujemy, jak z MIŁOŚCIĄ przyjmuje KRZYŻ, i jak skatowany podąża na Golgotę. Kiedy patrzymy na krzyż Jezusa, nie możemy nie pomyśleć o Jego Matce, która stoi obok tego krzyża; o wielkiej boleści, jaka przenika Maryję do głębi. Ile uderzeń, ile gwoździ szarpało ciało Jezusa, tyle ich ROZDZIERAŁO duszę Matki. Nasz różaniec w czasie Wielkiego Postu jest okazją do zanurzenia się w doświadczenia Maryi, w Jej bolesne serce. Maryja uczy nas TRWANIA przy Jezusie.

Jacy jesteśmy? My, idący częściej w Wielkim Poście, drogą krzyżową? Czy uważamy, że zawsze na tych naszych drogach krzyżowych jesteśmy obok Jezusa? Czy w ogóle zauważamy, że ON JEST zawsze z NAMI? I czy umiemy spojrzeć w oczy Matce Bolesnej, w Jej oczy pełne łez, i czy zastanawiamy się nad tym, co byśmy chcieli Jej powiedzieć, o czym rozmawiać? – pyta Piotr Kandzia. Maryja wie, że każdy RÓŻANIEC jest POCZĄTKIEM nowej drogi, nowej czasoprzestrzeni BYCIA w RĘKACH BOGA; naszym początkiem (być może każdego dnia)  ZACZYNANIA od nowa.

Dziś przyglądamy się postaci św. Ojca Pio, który ukochał modlitwę różańcową. Była ona ważnym elementem jego życia duchowego – przypomina o. Marian Waligóra – Różaniec był jego ulubioną modlitwą. Tę modlitwę ofiarowywał wciąż za innych. Nie wypuszczał różańca z ręki. Miał zwyczaj mówić tym, którzy przychodzili w różnych zmaganiach – niech ci Maryja przemieni w radość wszystkie cierpienia. Wszystkich przynaglał, by trwali w modlitwie różańcowej. LEDWO SIĘ OBUDZISZ – nie pozostawiaj ani sekundy szatanowi, ZACZYNAJ ODMAWIAĆ RÓŻANIEC! Nawet wtedy, gdy pracujesz, myjesz naczynia, czy cokolwiek innego czynisz – MÓDL SIĘ, bo wtedy nie dajesz miejsca szatanowi, by pracował w Twoich myślach. Maryjo, wspieraj nas na drogach naszego codziennego rozmodlenia. Podprowadzaj nas z różańcem do Jezusa – bo to jest MODLITWA MIŁOŚCI do Pana, której nas uczysz.

Leon XII - papież różańca. Szczególnie ukochał modlitwę różańcową. On zachęcił nas do nabożeństw październikowych, do odmawiania różańca – przypomina o. Marian Waligóra – On pomaga nam zrozumieć MOC tej, tak naprawdę ZWYCZAJNEJ, modlitwy. Nazywany różańcowym papieżem podkreślał, że różaniec pomaga wytrwać w wierze. Wydał 12 encyklik różańcowych i wiele innych dokumentów. To był znak głębokiego przywiązania papieża do tej modlitwy. Dziś ten papież przypomina nam, poprzez swoje rozmiłowanie w tej modlitwie, jak wielką wartość może mieć dla naszego życia duchowego to codzienne powtarzanie ‘zdrowasiek’, PRZYLGNIĘCIE razem z Maryją do tajemnic Chrystusa.

Czas Wielkiego Postu to czas powracania, i ODNAWIANIA naszej więzi z Panem. Maryja niejako wkłada w nasze dłonie różaniec, który jest drogą powrotu do Chrystusa. Przez rozważanie tajemnic pomaga nam przypomnieć sobie drogę Chrystusa do nas, ten WYSIŁEK BOGA, by BYĆ blisko mnie, człowieka – mówi o. Marian Waligóra. Jaki będzie tym razem mój czas pokuty? Jaki będzie mój różaniec Wielkiego Postu, i dokąd on mnie zaprowadzi? Czy rozumiem, że dano mi kolejny czas, KOLEJNĄ SZANSĘ po to, bym mógł znowu skorygować swoje życie, swoje postepowanie? – pyta Piotr Kandzia. Pamiętajmy w czasie Wielkiego Postu szczególnie o tajemnicach bolesnych, by być razem z Maryją przy Jezusie.

W Kaplicy Sykstyńskiej można podziwiać „Sąd Ostateczny” Michała Anioła. Znajduje się tam jeden bardzo ciekawy fragment, na którym potężny Duch Boży – tak możemy sobie to wyobrazić – DŹWIGA z otchłani człowieka UCZEPIONEGO do RÓŻAŃCA. Dźwiga go, wyrywa z otchłani piekielnych – na różańcu - mówi o. Marian Waligóra - To nie przypadek, że Michał Anioł umieścił na swym fresku, przedstawiającym Sąd Ostateczny ludzi, którzy są HOLOWANI w górę za pomocą różańca. Pomagają im inni. Oni sami tylko TRZYMAJĄ SIĘ MOCNO sznura paciorków różańca. Maryjo, pomagaj nam trzymać się tego świętego sznura różańcowego. W nim jest pomoc i SZANSA dla wszystkich.

Dziś przypominamy sobie Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego, patrona Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej. Wielki Prymas wołał, by OTOCZYĆ RÓŻAŃCEM naszą Ojczyznę, wobec tylu zmagań i zagrożeń. Dziś na nowo przypominamy sobie o tym wobec kolejnych, trudnych sytuacji w Polsce, wobec niewątpliwych nowych zmagań, jakich jesteśmy świadkami – mówi o. Marian Waligóra – Bardzo aktualne są słowa Stefana Wyszyńskiego: gdy dziś nie znajdujemy rady wobec różnych przeciwności, zostaje jedno – MIEĆ w kieszeni różaniec. Prymas Wyszyński zaprasza nas, byśmy brali do ręki różaniec i omadali to, czego nie możemy zrozumieć, co jest dla nas faktycznym zmaganiem. A jednocześnie, byśmy byli WYTRWALI…

Dziś w naszym rozważaniu dotkniemy kolejnego biblijnego tytułu Maryi, który określa Ją jako IDEALNĄ Oblubienicę. Ten ideał oblubienicy Pana, Maryi szczególnie jaśnieje w wydarzeniu godów w Kanie Galilejskiej. Sama uczta weselna jest obrazem zaślubin Chrystusa z Jego ludem, z Kościołem, jego oblubienicą. Ale Maryja na tym weselu nie jest przypadkowo. Ona, jako doskonała Oblubienica Boga, jest tam obecna i staje się orędowniczką NASZYCH LUDZKICH spraw i problemów. Przemiana wody w wino pokazuje, jak Pan liczy się z Jej oczekiwaniami, z Jej Prośbami. Jest Mu tak BLISKA, że Jej nie odmówi. Nasza codzienna modlitwa na różańcu to jest właśnie stawanie się kimś BARDZO BLISKIM samemu PANU, wchodzeniem w tę serdeczną miłość, wieź serdeczną z naszym Panem, w ten oblubieńczy wątek z Tym, który chce, byśmy do Niego należeli - mówi o. Marian Waligóra - Maryja uczy nas bycia blisko Boga, oręduje za nami, PODNOSI nas w górę, pokazuje nam, że Bóg naprawdę TROSZCZY się o nas, o swój lud, o tych, którzy są mu tak bliscy, jak oblubienica swemu oblubieńcowi.

Różaniec to jest PRZYTULENIE się – do Matki Bożej, do Boga Ojca, do Jezusa. Odmawiać różaniec, ja mówię – idę się przytulić trochę...   Nawet jak jadę do pracy, mówię różaniec, jak idę po zakupy, to dziesiątkę mam w kieszeni, i odmawiam – opowiada w różańcowym świadectwie p. Lilia z Lublina – Dużo rzeczy wyprosiłam na różańcu. Wszystko omadlam, każdą najmniejszą rzecz. Ale modlę się też za Polskę, żeby wojny nie było, za Ukrainę. Wszyscy przychodzą jak do pogotowia ratunkowego – słuchaj, pomodliłabyś się za mnie… Jak ODMÓWIĘ RÓŻANIEC, to jestem BEZPIECZNA. Bezpieczna i szczęśliwa, że już Panu Bogu i Matce Bożej wszystko oddałam. Ile mam kieszeni, tyle mam różańców. Bo muszę mieć pod ręką.

W naszych audycjach idziemy śladem biblijnych zapowiedzi Maryi. Dziś sięgamy do Księgi Rodzaju i przypominamy sobie słowa z III rozdziału: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”. Przypominamy sobie o tym, patrząc na Maryję i dziękując za to, że poprzez różaniec SKŁADAMY nasze ŻYCIE w JEJ MATCZYNE RAMIONA, że z Nią uczymy się zwyciężać w duchowej walce, uczymy się nieść pomoc tym, którzy czasem słabną na drodze swojego życia – mówi o. Marian Waligóra. „Przez różaniec można wszystko uprosić u Maryi – takie świadectwo składa Eugeniusz z Białej Podlaskiej – Odmawiamy ten różaniec wraz z małżonką codziennie w różnych sprawach – swoich osobistych, sąsiedzkich, całego narodu. KLĘKAJĄC do różańca, cały czas MAM NADZIEJĘ, że Matka Boża wstawi się za nami”.

W najbliższych audycjach przyjrzymy się Maryi w świetle Biblii. Idziemy szlakiem publikacji ‘Bogurodzica Dziewica’ – zapowiada o. Marian Waligóra – Wyruszamy w tym rozważaniu od zapowiedzi pojawienia się Dziewiczej Matki w Starym Testamencie, by dojść wypełnienia tych zapowiedzi w Nowym Testamencie. Jest to piękna droga, na której możemy zobaczyć, jak wątek Maryjny przewija się przez całą Biblię. Spotkanie z Mędrcami nie jest wymysłem, kolorową bajeczką. Jest dla nas ważnym DROGOWSKAZEM, przestrogą dla każdego z nas, a szczególnie dla współczesnego człowieka, w tym zwichrowanym świecie – mówi Piotr Kandzia - Odpowiedzmy sobie na pytanie – jakie ZŁOTO ofiaruję mojemu Panu? Jaką MIRRĘ Mu dam? I jakie przyniosę Mu KADZIDŁO mojej modlitwy? MOJEMU Jezusowi?

W ostatnich dniach kończącego się roku nasze myśli biegną do minionych spraw i wydarzeń. Wielu z nas dokonuje pewnego rodzaju bilansu – zadań wykonanych oraz tych niepełnionych. Znów znaleźliśmy się na krawędzi NOWEGO CZASU. I jest to szczególny PREZENT od BOGA. Znów dano nam SZANSĘ na spełnienie wielu spraw, obietnic, zadań – podkreśla Piotr Kandzia. Dziękujemy Wam za ostatnie już w tym roku kalendarzowym spotkanie. Wszystkim składam serdeczne życzenia noworoczne – niech ten rok będzie naprawdę NOWY również w wymiarze duchowym, niech będzie nowym otwarciem – może przez przemianę naszego życia, może dobre, nowe postanowienia duchowe ożywienia wiary, czy naszej bliskości z Maryją – życzy o. Marian Waligóra – Pamiętajcie, że przez codzienny dziesiątek różańca z Jasnogórską Rodziną Różańcową jesteście obecni na Jasnej Górze duchowo. TU JESTEŚCIE OBECNI w naszych modlitwach.

Jakże piękny i radosny w tym czasie może być nasz WIGILIJNY RÓŻANIEC, łączący tysiące serc ludzi różańcowych w modlitwie, która jest zarazem rozmową z Matką Najświętszą – mówi Piotr Kandzia – Różaniec w tym świętym dniu, dniu czuwania, jest OCZEKIWANIEM i DROGĄ. Bądźmy tego dnia szczególnie przy Matce Najświętszej. Ona okaże nam swoją czułość. I jak zawsze, będziemy pewni Jej opieki i błogosławieństwa na ten wielki dzień, i wszystkie dni. Ucieszmy się tym, że Bóg jest z nami. I że pokazał nam w Jezusie Chrystusie, jak wspaniale można przejść DROGĘ  ŻYCIA na tej ziemi służąc, DAJĄC SIEBIE, okazując serce, BLISKOŚĆ, CZUŁOŚĆ, MIŁOŚĆ. Niech światło z Jasnej Góry, z tego miejsca, gdzie Maryja obrała sobie tron, zaświeci w naszych domach. Szczęść Boże wszystkim, wesołych Świąt! – życzy o. Marian Waligóra, opiekun Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej.

W naszych adwentowych rozważaniach IDZIEMY z Maryją, by odkryć na nowo Jej wyjątkową rolę w tajemnicy Kościoła – mówi o. Marian Waligóra – Wypowiadajmy w naszym codziennym różańcu nasze zawierzenie, nasze oddanie, nasze zaufanie Matce Bożej. Ona prowadzi nas do ŻYCIA tajemnicą Chrystusa. Taka jest Jej droga, i do takiej drogi Maryja nas zaprasza. Matko z Jasnej Góry, znów idziemy do Ciebie, znów pragniemy pokłonić się Mesjaszowi, znów chcemy ofiarować wszystko, co mamy, choć to może czasem niewiele. Ale Ty chcesz najpierw PRZEMIANY naszych SERC – podkreśla Piotr Kandzia – Pomóż nam, każdemu z nas, byśmy mogli to zrealizować. Rozmawiaj z Mateńką, rozmawiaj z Nią o wszystkim, rozmawiaj z dala od tego zgiełku, od tego sztucznego świata, proś… Spoglądamy na nasze kalendarze, licząc dni do SPOTKANIA z naszym PANEM…

Idąc adwentowymi drogami oczekiwania, przechodzimy co roku przez taki szczególny, Boży przystanek – przez święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Święto utożsamiane z drogowskazem na tej naszej drodze, utożsamiane z MATKĄ, która OŚWIETLA tę drogę, abyśmy niczego nie zgubili – mówi Piotr Kandzia. Jest to szczególne spotkanie z Matką dla ludzi dobrej woli; i dla tych, którzy się zagubili, ale którzy jednak podążają na swój sposób do swojego Betlejem, i mają na ustach nieustanne pozdrowienie – pozdrowienie, które przekazał Matce Anioł: ‘zdrowaś Maryjo…, łaski pełna... Nasza Mateńka niejako wychodzi nam naprzeciw, oświetlając naszą drogę, abyśmy wśród zgiełku, chaosu naszego współczesnego świata, NIE ZGUBILI SIĘ. Znów mogę iść do MOJEGO Betlejem – dzięki Matce. Wszyscy przecież jesteśmy grzesznikami, ludźmi, którzy tyle razy zawiedli naszego Pana. Ale ON CHCE, żebyśmy przyszli – z czym mamy, i jak umiemy.

Jesteśmy na progu pięknego czasu ADWENTU, tuż przed pierwszą niedzielą adwentową. To jest wyczekiwanie z MARYJĄ na przyjście Pana, na radość Bożego Narodzenia – mówi o. Marian Waligóra – Sięgamy do tajemnicy Jego wcielenia, gdzie On bierze ciało z Maryi, z pokornej Dziewicy z Nazaretu. Ale to nie Ona staje w centrum – to On. Maryja nie jest jakąś kapłanką – ale jest Matką Chrystusa Kapłana. Ma rolę ukrytą, ważną, ale dyskretną. Ona nie jest SAMA dla SIEBIE. Całe Jej życie SŁUŻY, jest poddane tajemnicy Chrystusa. I właśnie dlatego Maryja jest taka wielka. To wszystko warto zauważyć i przemyśleć na nowo, teraz właśnie, w Adwencie, kiedy bierzemy nasz różaniec i z Maryją OCZEKUJEMY na przyjście Pana.

Stawajmy do codziennej modlitwy różańcowej z intencją służby Bogu - ale także drugiemu człowiekowi. Bez myślenia o SOBIE, moich sukcesach czy porażkach. Mówmy POKORNIE z Maryją – ‘oto ja, służebnica Pańska’. Cieszmy się każdym uczynionym dobrem. Różaniec w ręku, modlitwa, to też DOBRO, które niosę do świata – modląc się za tych, którzy POTRZEBUJĄ mojej modlitwy, mojego wstawiennictwa; ale też samemu napełniając się łaską z NIEBA – podkreśla o. Marian Waligóra. Różańcowe świadectwo: Różaniec to jest dla mnie siła przewodnia we wszystkich sprawach w życiu. Jeżeli czegoś nie mogę po ludzku załatwić, to zaraz biorę różaniec w rękę, i mówię: Mateczko, działaj! Pomaga, wycisza, wzmacnia w trudach, daje radość, pokój…

Bardzo często LISTOPAD ze względu na niepogodę, krótkie dni, brak słońca i opadające liście wpływa na wielu ludzi negatywnie, powodując SMUTEK, NOSTALGIĘ i smutne skojarzenia. One oczywiście dotyczą naszego PRZEMIJANIA.  Nasze ciągłe modlitwy, nasze ciągle nowe różańce też przemijają, znikają. Idą do Pana Boga. Ale my każdego dnia je ODNAWIAMY dzięki łasce naszego Stwórcy. Kolejny raz wypowiadamy wołanie - Wierzę w Boga…, Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo... To jest takie nasze odnawianie – stwierdza Piotr Kandzia.

Dzisiaj najpełniej, może jak w żaden inny dzień w roku, możemy podnieść nasz RÓŻANIEC, i jego paciorki uczynić symbolicznie BIAŁO-CZERWONYMI poprzez modlitwę za POLSKĘ, za Polaków, za naszych bliskich, za rodaków, którzy żyją z dala od Ojczyzny – podkreśla o. Marian Waligóra – Trzeba, żeby ta modlitwa, to spojrzenie pełne miłości na naszą ziemię rozbrzmiewało mocno dzisiaj w naszych domach. Dziś nasz różaniec staje się biało-czerwony przez SERCE pełne wzniosłych uczuć, pełne PATRIOTYZMU i MIŁOŚCI do tych, którzy tworzą tę polską ziemię.

Każdy z nas ma swoją szczególną listę, wplecioną w listopadowy różaniec – LISTĘ CZEKAJĄCYCH z utęsknieniem na MODLITWĘ. Warto przeznaczyć choć jeden dzień, i jeszcze raz przejść kolejne alejki naszych cmentarzy. Być może znajdziemy, zaskoczeni, nagrobki ludzi, o których już nikt nie pamięta, zapomnianych, tych, których znaliśmy, lub słyszeliśmy o nich. Może oni właśnie tak czekają na nas, i dlatego tu przyszliśmy. Pamiętajmy choć o jednej dziesiątce różańca za nich – zachęca Piotr Kandzia – Jasnogórska Rodzina Różańcowa w dziesiątkach tysięcy różańców zawsze pamięta o zmarłych. I my pamiętajmy o nich w LISTOPADOWYM RÓŻAŃCU.

A my, czyż nie Z MIŁOŚCI podejmujemy, nie z miłości bierzemy codziennie w nasze dłonie różaniec, różaniec modlitwy? - pyta o. Marian Waligóra - To nas wiele razy kosztuje. To jest trud. Czasem ta modlitwa wymaga rezygnacji z tak zwanych „swoich planów”. Ale nie obawiajmy się, że coś tracimy - dając siebie Bogu, i służąc człowiekowi. Paradoksalnie, tracąc - zyskujemy, rozwijamy się, bo taka jest PRAWDZIWA MIŁOŚĆ. Dając - zyskuję, ofiarując - staję się człowiekiem, który rozwija się w miłości. Daję coś z siebie. STAJĘ się DAREM. Zasypiam z różańcem, budzę się z różańcem… Bardzo, bardzo jest mi potrzebna ta modlitwa – mówi w różańcowym świadectwie pani Ewa.

CUD modlitwy różańcowej trwa. Ona jest obecna w naszym domu, w rodzinie, jest obecna w naszym SERCU. Wielu ludzi doświadcza cudu powrotu do Boga przez ten zwyczajny, codziennie przesuwany w ręku różaniec - podkreśla o. Marian Waligóra. Różaniec jest swoistym ZNAKIEM NADZIEI, że Boża pomoc dotknie naszego, dotknie mojego ŻYCIA.

W różańcu chcemy się ZATRZYMAĆ W BIEGU naszej codzienności, i w dłonie Maryi złożyć całe nasze życie.  Nieraz zastanawiamy się, co zrobić, gdy przychodzą trudne momenty w naszym życiu, czy trudne momenty we wspólnocie Kościoła - mówi o. Marian Waligóra. Potrzebujemy serca MATKI, co KOCHA, co podnosi na duchu, co jest wzorem pięknego życia. Maryjo, potrzebujemy twojej bliskości. Razem z Maryją mówimy Panu, że CHCEMY być z NIM.

Papież Franciszek, kiedy przemawiał do osób powołanych w Lizbonie, przypomniał o potrzebie BYCIA ŚWIADKAMI wiary. O tym, że my również jesteśmy wezwani do zanurzania naszych sieci w czasach, w których żyjemy, do dialogu ze wszystkimi, do uczynienia Ewangelii zrozumiałą – przypomina o. Marian Waligóra. Aby to czynić, narażamy się na jakieś burze. Nie bójmy się STAWIAĆ CZOŁA otwartemu morzu, ponieważ pośród BURZY i WIATRÓW spotyka nas JEZUS, który mówi: ODWAGI, to JA JESTEM, nie bójcie się.

Rekolekcje Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej trwają. A my trwamy w nich. Tyle złączonych SERC w JEDNYM rytmie, przy Sercu Matki Najświętszej, Pani Jasnogórskiej. ZJEDNOCZENIE wszystkich potrzebujących – podkreśla Piotr Kandzia. Wielu z nas jest na Jasnej Górze, ale są tacy, którzy łączą się z nami duchowo. Ważne jest to, byśmy trwali we wspólnocie uwielbienia Maryi, we wspólnocie szkoły Maryi – dodaje o. marian Waligóra – BYCIE z MARYJĄ poprzez pokorne odmawianie różańca jest tą NAJPROSTSZĄ DROGĄ chwalenia Boga całym naszym istnieniem.

Przypominając sobie MOC różańca, módlmy się za tych, którzy mówią, że nie mają czasu na modlitwę. A tak naprawdę nie potrafią zatrzymać się w ziemskim zabieganiu. Nieraz ludzie myślą – ach, będę starszy, będę na emeryturze, to wtedy będę miał CZAS NA MODLITWĘ, na kościół, na spotkanie z Bogiem. Uwaga – bo to wcale nie musi tak być w naszym życiu. Bądźmy wierni Maryi, a z Nią, przez pokorny, wierny różaniec, bądźmy wierni Chrystusowi - zachęca o. Marian Waligóra.

W bliskości święta Podwyższenia Krzyża Świętego Piotr Kandzia przypomina, że w naszym różańcu jest zawsze mały KRZYŻ, którego dotykamy. Może czasami już nie zwracamy na niego uwagi, a ZACZYNAMY przecież od NIEGO. To właśnie przez ten krzyż WCHODZIMY DO RÓŻAŃCA. Pod krzyżem jest zawsze Matka Najświętsza, Matka Chrystusa, Matka Bolesna, nasza Matka. Myślami wracam do tak wielu tatrzańskich krzyży. Z każdym z nich związany jest człowiek, jego historia, jego życie, a przede wszystkim Jezus Chrystus. W Tatrach jest wiele miejsc, gdzie są krzyże – wśród nich ten najważniejszy, krzyż na Giewoncie, który, jak mówił św. Jan Paweł II – patrzy na całą Ojczyznę i strzeże ją.

Wracamy po wakacyjnej przerwie z naszymi cotygodniowymi audycjami „Różaniec z Domu Matki”. To pomoc dla wszystkich, którzy modlą się często na różańcu, wśród nich wspólnoty Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej. A dziś przypominamy, że nasze zadanie – to BYĆ jak MARYJA, nieść Jezusa do ludzi. BĄDŹMY z NIĄ – zwłaszcza teraz, kiedy Kościół obchodzi jedno ze świąt maryjnych. Narodzenie Maryi to ROZBŁYSK pięknego ŚWIATŁA na okręgu ziemi, który zapowiada narodzenie Jezusa. Jest JUŻ radością, i przypomina nam o tej wielkiej radości, która przyjdzie wraz z jej Synem  – podkreśla o. Marian Waligóra.

Zbliżamy się do upragnionych wakacji. Każdy z nas potrzebuje odpoczynku, zmiany otoczenia, a przed wszystkim bycia z rodziną – podkreśla Piotr Kandzia – To dobrze, że w tych wakacyjnych planach będziemy też pamiętali o CZASIE spędzonym z BOGIEM, na rozmowie z Nim, po prostu o modlitwie; będziemy pamiętali o Matce Przenajświętszej poprzez różaniec święty. Ten wakacyjny czas niech będzie dobrze przeżyty – żebyśmy nie zapomnieli w nim o modlitwie, o naszym codziennym dziesiątku różańca – mówi o. Marian Waligóra. A ja, życząc wszystkim miłego, dobrego wypoczynku, zachęcam do trwania w jedności modlitewnej przez CODZIENNY RÓŻANIEC. Do usłyszenia po wakacjach!

We wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi patrzymy na Jej czystą, krystaliczną i BEZINTERESOWNĄ MIŁOŚĆ. Maryja to Ta, która była przy Chrystusie w najbardziej trudnych dla Jego serca momentach. Teraz jest z nami w naszych zmaganiach, krzyżach tego życia, w naszych trudnych momentach - mówi o. Marian Waligóra - W Jasnogórskiej Ikonie, w bliznach na obliczu Maryi, wypisane jest Jej serce pełne miłości, SERCE MATKI. W różańcu nieśmy paciorki nadziei dla naszych bliskich, dla całego świata, dla tych wszystkich, którzy tak często pogrążeni są w słabościach, w depresji, którzy tracą perspektywy na przyszłość. Bądźmy z Maryją pełni CZUŁOŚCI i dobroci wobec drugiego człowieka.

Uczymy się od Maryi modlitwy, która jest nie tylko wypowiadaniem słów, ale jest byciem, jest przebywaniem, naszym MAŁYM SERCEM, przy WIELKIM SERCU JEZUSA. To Ona nosiła Jezusa w sobie, stała się Jego mieszkaniem, pozwoliła, by całą wziął Ją do siebie – podkreśla o. Marian Waligóra. Możemy z Nią zamieniać nasz różaniec w MODLITWĘ BYCIA z Jezusem we wszystkich tajemnicach Jego życia, w to bycie naszym sercem przy Jego Sercu, razem z Sercem Maryi.

Maryja, zaraz po zwiastowaniu udaje się w drogę, aby posłużyć podeszłej wiekiem krewnej Elżbiecie. Przecież łatwiej było Jej zostać w domu po tak doniosłym wydarzeniu, po ZWIASTOWANIU – sama jest przecież brzemienna.  A jednak jej pierwszym czynem zaraz po tym, jak STAŁA SIĘ MATKĄ BOGA, był czyn MIŁOŚCI bliźniego. Nasz różaniec możemy, z Maryją, zamieniać w wyraz naszej troski o człowieka; z Nią razem dbać o drugiego człowieka, co z Nią przychodzi do Jej Syna. Maryja stoi na naszych drogach dyskretnie, i z właściwą sobie delikatnością pomaga nam. JEST PRZY NAS i bardzo uważnie, jak na weselu w Kanie Galilejskiej, pragnie zaradzić naszym problemom, różnym trudnościom.

Nasza droga z różańcem w dłoni to jest takie serdeczne SPOTKANIE z Maryją, która spogląda na nas – podkreśla o. Marian Waligóra – To jest szukanie bliskości Tej, która podprowadza nas do Jezusa. Jasna Góra przez obecność Maryi, przez Jej szczególne tu działanie, niesie tę JASNOŚĆ w nasze życie. Dobry Bóg już przed wiekami zaplanował i postanowił, aby Maryja była pierwszym człowiekiem, którzy był i jest najbliżej Ducha Świętego we wszystkich sprawach. Może dlatego jesteśmy tak maryjni, tak bardzo pragniemy być u Matki, BYĆ tak BLISKO.

Majowe litanie są znakiem naszej wielkiej miłości do Matki Pana. Wciąż są tacy, co przydrożne kapliczki otaczają wieńcem swych gorących serc, pełnych wdzięcznej modlitwy. A Maryja jest BARDZO BLISKO NAS – podkreśla o. Marian Waligóra – To otaczanie kapliczek z modlitwą Litanii Loretańskiej, to piękny i bardzo budujący zwyczaj w naszej Ojczyźnie. Miesiąc maj szczególnie zbliża nasze serca do Matki Najświętszej. A Maryja, znając nasze problemy, NIEUSTANNIE NA NAS CZEKA – mówi Piotr Kandzia – Kierujemy wszystko to, co nas boli, przez Pośredniczkę wszelkich łask, wszelkich spraw, mając nadzieję wysłuchania. Bo z Jasnej Góry nie odchodzi się nigdy z niezałatwioną sprawą.

Dziś, 13 maja, wspominamy Maryję w tajemnicach fatimskich objawień.  Przypominamy sobie to fatimskie orędzie pokoju, oraz to wołanie, byśmy pokochali i odmawiali różaniec – podkreśla o. Marian Waligóra – W naszym trwaniu na modlitwie potwierdzamy nasze zawierzenie i zaufanie Maryi, że wspomoże nasze wysiłki, podtrzyma, będzie nam jak pancerz ochronny, jak prawdziwa pomoc i obrona w tym pełnym burz czasie, kiedy wojna wciąż jest widmem ciążącym nad nami, kiedy tylu naszych braci cierpi, i to nie tylko na Ukrainie czy w Syrii. Prośmy o DAR POKOJU dla całego świata. Ktoś z ludzi kochających góry powiedział, że różaniec przypomina mu LINĘ ASEKURACYJNĄ – my trzymamy jeden koniec tego różańca, ale drugi koniec jest zawsze w rękach naszej Matki – stwierdza Piotr Kandzia.

Patrzymy na Maryję, i od Niej uczymy się BYĆ PRZY PANU zawsze, szczególnie wtedy, kiedy czasy są niepewne, kiedy przychodzi konfrontacja ze złem, które niszczy w nas wiarę, niszczy w nas zaufanie do Boga. Nasz różaniec, to na przekór wszelkim trudnościom, MOCNE stanięcie pod KRZYŻEM Chrystusa, to trwanie przy Nim tak, jak czyniła to Matka - podkreśla o. Marian Waligóra. Kiedy przychodzimy na Jasną Górę, o co prosimy, i co zaniesiemy naszej Pani? - pyta Piotr Kandzia - Na pewno będziemy prosić, aby nam dalej przewodziła, będziemy prosić, aby wybłagała łaskę naszego różańca, aby przedstawiała te wszystkie problemy swojemu Synowi.

Zamiast szukać Boga, to zostawiamy Go na boku. Wtedy, gdy Go najbardziej potrzebujemy, zostawiamy Go – gdy gubimy się, gdy duchowo wchodzimy w stan śmierci, w utratę radości życia poprzez grzech. Wtedy POTRZEBUJEMY Boga, jego umocnienia, szansy na nowe życie, ŚWIATŁA. Maryjo, błagamy Cię, módl się za nami, bądź nam oparciem! Nieś nam radość, jaką daje Twój Syn Zmartwychwstały – prosi o. Marian Waligóra. Czy w naszych różańcach jesteśmy otwarci, radośni, odważni w prośbach kierowanych do Boga? Ale również odważni w nauczaniu różańca innych ludzi? Czy potrafimy przekazać to, co umiemy? – pyta Piotr Kandzia – A przecież w jasnogórskiej Rodzinie Różańcowej najlepiej UMIEMY RÓŻANIEC.

Nasz ukochany Różaniec, który jest bardzo prostą modlitwą, nie wymagającą specjalnych przygotowań, modlitwą, która może być zabrana przez nas wszędzie – to DAR NIEBA. Dar, by każdy z nas ożywił swoją więź z Panem przez tą serdeczną bliskość Maryi. Ona, JAK MAMA, podprowadza nas do pełnienia tego, czego Jezus od nas oczekuje, chce nam dać to, co jest dla nas najlepsze – przekonuje o. Marian Waligóra. Mateńko z Jasnej Góry, przyjmij nasze różańce pomimo naszych tak wielu wad. Przekaż błagania swoich różańcowych dzieci Jezusowi Chrystusowi. Przekaż, i wyproś dla nas łaski WYTRWANIA w trudnej drodze.

PAN ŻYJE! On jest dla nas. Ale czy my jesteśmy z Nim? Czy my żyjemy w Nim, czy walczymy o BYCIE z Nim, czy jesteśmy dla niego? – pyta o. Marian Waligóra – Modlitwa różańcowa jest naszym poświęceniem czasu dla Boga, dla bycia z Jego Matką. Jest przede wszystkim dawaniem miejsca, by Boża łaska mogła wniknąć we mnie. Ta modlitwa niesie nam wielkanocny DAR ŻYCIA. W tym tygodniu, przed Świętem Miłosierdzia Bożego, tak wiele mogę otrzymać. Ale muszę też wiele dać z siebie. Czy będę o tym pamiętał? Czy otworzę wreszcie moje serce? Czy poprzez nasze różańce będę prosić o przemianę świata, narodu, naszych rodzin? - takie kolejne pytania zadaje Piotr Kandzia - Mamy przed sobą cały Tydzień Miłosierdzia. Spróbujmy go wykorzystać. Bóg daje nam SZANSĘ.

Czas wielkanocny w naszych różańcowych modlitwach to szansa na spotkanie z Maryją, na spotkanie ze świadkami Zmartwychwstania, z uczniami, którzy posobnie do nas tracą nadzieję czy radość życia – podkreśla o. Marian Waligóra – Ale kiedy POZWALAJĄ, by Jezus MÓWIŁ do nich, WSZYSTKO się odmienia. On ZMARTWYCHWSTANIE. Już JUTRO. I odtąd jest znowu z nami, i znowu nas będzie przemieniał , i znowu będzie dla nas. Wszystko dla nas! NOWE niebo, które czeka na nas – mówi Piotr Kandzia.

Jezus jest Tym, który dla nas się uniżył, przyszedł, by dać nam ZBAWIENIE, by dać nam prawdziwe ŻYCIE. To Go bardzo konkretnie kosztowało. Tę tajemnicę MIŁOŚCI, nie cofającej się przed ofiarą, bierzmy w siebie z Matką Bolesną, z Maryją rozważajmy Mękę Pana, przesuwając w dłoni różańcowe paciorki - zachęca o. Marian Waligóra. Zabijając NAJWIĘKSZĄ MIŁOŚĆ ŚWIATA musimy myślami wrócić do nas samych. Przecież mój Bóg, Jezus Chrystus był już tyle razy witany w mojej przestrzeni życiowej – po każdej spowiedzi świętej. Po otrzymaniu rozgrzeszenia, następowała radość, a po jakimś czasie klęska. I dokładałem moje przewinienia, a potem znowu, i znowu przepraszałem. A On? Przebaczał mi. ZA KAŻDYM RAZEM. Czy mogę zobaczyć siebie wśród witających Jezusa w Niedzielę Palmową? – pyta Piotr Kandzia - Czy świat przyjdzie na Drogę Krzyżową? Czy zechce to zobaczyć?

Dziś uroczystość Zwiastowania. Święto na drodze do Niedzieli zmartwychwstania. Przypomina nam o rozpoczęciu WIELKIEGO ODKUPIENIA ludzkości.  Maryja w tajemnicy zwiastowania daje nam niezwykłą lekcję. Uczy nas pokory wobec Bożych planów. Jest uważna na to, co mówi do niej Pan. Dziś przypominamy sobie, że to Bóg prosi człowieka, żeby powiedział mu TAK - podkreśla o. Marian Waligóra. Maryja poznaje WOLĘ BOGA. Ta wola zmieni diametralnie Jej życie, Jej PRZEZNACZENIE, Jej rolę w dziejach świata - mówi Piotr Kandzia.

W naszych audycjach uczymy się być z różańcem w różnych okolicznościach naszego życia. Nie zawsze jesteśmy pełni energii inicjatywy chęci do życia. Nieraz nawet proste rzeczy wiele nas kosztują, zmagamy się z naszym duchowym zmęczeniem, znużeniem czy nawet lenistwem. Różaniec może być takim prostym środkiem do trwania przy Jezusie razem z Maryją, pomimo tych naszych ograniczeń. Zwyczajność tej modlitwy może być naszym małym dialogiem z Jezusem - zachęca o. Marian Waligóra.

Różaniec w czasie Wielkiego Postu może być naszym DUCHOWYM WYZWANIEM. Można go odmawiać jako duchowe postanowienie. Może być bardzo konkretnym darem składanym w konkretnej intencji. I pewnie wielu z nas tak czyni. Wszyscy dobrze pamiętamy św. Jana Pawła II i Jego postawy modlitewne, to, jak z różańcem w dłoni, pochylony, klęczał na modlitwie, pogrążony w kontemplacji. Tu mamy WZÓR, jak stawać się maryjnymi uczniami Jezusa, który czeka na nasze noszenie Jego tajemnic w sercu – podkreśla o. Marian Waligóra.

„Wy jesteście moimi ramionami” – być może to tylko przenośnia, ale jakże wzniosła. Szukamy wielkich zadań na Wielki Post, na nasze przyszłe życie, na każdy następny dzień. A może właśnie to jest nasze zadanie, dla każdego z nas – tu i teraz – w Wielkim Poście 2023 roku - mówi Piotr Kandzia.  Jest nas tak wielu, tak bardzo wielu z milionami różańców w naszych dłoniach, z naszą modlitwą. Tyle różańców w czasie teraźniejszym! Jak olbrzymie te ramiona mogą być... Wystarczy tylko… CHCIEĆ.

Maryja jest tą, co dyskretnie, w różnych okolicznościach naszego życia, jest z nami. Najbardziej zależy Jej na tym, byśmy byli z Jezusem, byśmy się Jego trzymali, szczególnie kiedy są zmagania, kiedy krzyż rani nasze ramiona, kiedy pojawia się ból w naszym życiu.  Nasza codzienna modlitwa może być w tych dniach postu stawaniem z Maryją jak najbliżej Chrystusa. Może stać się, przez rozważanie szczególnie bolesnych tajemnic, spotkaniem z Panem, który jest blisko każdego z nas - podkreśla o. Marian Waligóra.

Nie potrzebujemy skomplikowanych przygotowań, jakiejś szczególnej edukacji modlitewnej, by wejść w głębię modlitwy różańcowej. Właśnie jej prostota sprawia, że jest naprawdę dostępna dla wszystkich – mówi o. Marian Waligóra – Warto podziękować za to, że różaniec może być z nami niemal zawsze.   Papież Benedykt XVI 3 maja 2008 w bazylice Matki Bożej Większej mówił, że różaniec nie jest pobożną praktyką wygnaną do przeszłości, modlitwą z innych czasów, o której myśli się  z nostalgią. Różaniec przeżywa nową wiosnę. Bez wątpienia jest to jeden z najbardziej wymownych znaków miłości, jakie młode pokolenie żywi do Jezusa i Jego Matki Maryi.

Nasze myśli biegną szczególnie dzisiaj do Lourdes, do Matki Najświętszej, tworząc modlitewny pomost z „naszą” Jasną Górą, z innymi wielkimi i małymi sanktuariami. Dzisiejszy dzień to dzień chorych, cierpiących, wszystkich, którzy potrzebują nieustającej modlitwy.   Mateńko z Jasnej Góry, przytul do swego serca wszystkich cierpiących. Otrzyj ich łzy, daj nadzieję, pomóż im!

Maryja uczy nas modlitwy, ze wzrokiem serca utkwionym w Jej Syna. A my tak często zamieniamy tę modlitwę na pospieszne, bez zastanowienia, przesuwanie paciorków – zauważa o. Marian Waligóra – Tu warto pomyśleć o tym, co mogę zrobić więcej, by ta modlitwa była rzeczywiście moim zatrzymaniem, moim wyciszeniem. Czasem wystarczy powalczyć o uspokojenie myśli, o oddanie mojego TERAZ – Panu.   Matko, prosimy Cię z tysiącami, milionami różańców w naszych dłoniach my, twoje dzieci różańcowe – pomóż nam nieść ŚWIATŁO razem z Jezusem Chrystusem, pomóż też nam w naszych rodzinach, w naszej Ojczyźnie. Pomóż nam samym, abyśmy nigdy nie utracili wiary – prosi Piotr Kandzia.

Na początku roku, w pierwszych dniach stycznia, wielu z nas zadawało sobie pytanie – co nowego wydarzy się w naszym życiu, w świecie? Kiedy skończą się wojny, jak będzie w Polsce, jak będzie w Kościele? Na te pytania niełatwo odpowiedzieć. Będzie wiele wydarzeń, które nie zależą od nas, na które my nie mamy wpływu, których my nie możemy zaplanować. Ale będą też takie wydarzenia, które ZALEŻĄ  OD NAS - od naszej uczciwości, szczerości, wierności, czy naszej ofiarności.   Ten NOWY CZAS może stać się wyblakłą kopią poprzedniego roku, ale może też stać się rzeczywiście nowy. Każdy dzień to szansa, to nadzieja, którą Bóg pokłada w nas. Ale także nadzieja innych wobec nas - inni oczekują od nas dobra, serca, miłosierdzia, miłości. - przypomina o. Marian Waligóra

Mateńko Jasnogórska, miej dziś w swojej opiece naszych dziadków i babcie. Przytul ich Mateńko do Twego serca! To Twoi różańcowi wielbiciele. Pamiętasz ich modlitwy, ich różańce, ich łzy. Pomóż im. Spraw, aby ich wzór dotarł do świadomości młodych ludzi. I aby ci młodzi ludzie – DOTARLI DO NICH. My dziś idziemy do Maryi. Ona, jak mówił papież Franciszek, swojego nowo narodzonego Syna nie zatrzymuje dla siebie, ale ofiarowuje nam wszystkim. I dodał, że Maryja daje nam wspaniałe przesłanie – Bóg jest blisko, w zasięgu ręki, przychodzi z kruchością kogoś, kto prosi, aby go kochać.

Nasza różańcowa droga z Maryją - to serdeczne bycie przy Jezusie. Ta modlitwa jest naszym 'tak' dla przychodzącego do nas Pana. A my? Potrzebujemy zostać przy Jezusie, powiedzieć 'tak' również w trudnych okolicznościach. Bóg jest naszą nadzieją wobec różnych lęków i niepewności jutra - podkreśla o. Marian Waligóra - Autentyczna, pełna wyciszenia droga z różańcem - to jest szansa dla nas, okazja, by zostawić siebie, a zająć się tym, co naprawdę istotne, co ładuje nasze duchowe akumulatory.

Każdym wznoszeniem wzroku do GÓRY, do NIEBA, jesteśmy tymi, którzy też szukają, pragną odnaleźć jak ci mędrcy, Jezusa. Nasz różaniec, nasza Maryjna modlitwa to takie wyjątkowe, szczególne narzędzie na tej drodze. On uczy nas rozważania tajemnic Jezusa – odnajdywania Go, odkrywania Go, bycia oddającymi Mu pokłon, jak Mędrcy ze Wschodu – przypomina o. Marian Waligóra. Można by się zastanowić nad darami świętych Mędrców – jakie jest moje, nasze, wasze ZŁOTO uczynków? Jakie jest KADZIDŁO naszej modlitwy? I czy potrafimy ofiarować jeszcze MIRRĘ naszego umartwienia Jezusowi Chrystusowi? – pyta Piotr Kandzia.

Ostatni dzień roku kalendarzowego - przypomina o. Marian Waligóra - Mijający rok jak film odtwarza się w naszych sercach. Myślmy o tym, co za nami, ale też zastanawiamy się nad tym, co nas czeka. I to wcale nie jest złe! Ale chyba najbardziej potrzebujemy być w naszym „teraz”, w tym, co teraz składa się na nasze życie – potrzebujemy być zanurzeni w Bogu. Znaleźliśmy się na krawędzi czasu. Dziś ostatni dzień Roku Pańskiego 2022 – odcinka naszego życia, który podarował nam Dobry Bóg. Gościmy dzisiaj w Waszych domach, w Waszych sercach – gdziekolwiek jesteście. Przytulamy Was wszystkich do naszych serc. Trwajcie przy Jasnej Górze – łączcie się z nami i ze sobą duchowo w różańcu - zaprasza Piotr Kandzia.

To jest Wigilia, którą przeżywamy z różańcem w ręku. Ten nasz codzienny dziesiątek różańca możemy uczynić uwielbieniem Maryi, Matki Chrystusowej – Tej, która zaraz ukaże Jezusa całemu światu. Dziś naszym różańcem ogarniamy wszystkich, którym chcemy złożyć życzenia, których pragniemy obdarzyć kawałkiem opłatka ze swoich dłoni - mówi o. Marian Waligóra. Nasze serca są pełne radości, a ten święty czas sprawia, że wszyscy stajemy się chociaż na jeden dzień jakby jakoś inni, może nawet - po prostu dobrzy. Bo oczekujemy narodzin największego DOBRA, największej MIŁOŚCI wszechświata - podkreśla Piotr Kandzia.

Jesteśmy już bardzo blisko upragnionych Świąt Bożego Narodzenia, Świąt, które przynoszą nam jak zawsze nadzieję – dla nas, na przemianę naszych serc, i naszych bliźnich. Dają też nadzieję na ustanie sporów i waśni, a przede wszystkim dają nam nadzieję na pokój – podkreśla Piotr Kandzia – Bo Święta to czas, w którym my o ten pokój szczególnie prosimy. A pokój przychodzi z nieba wraz z narodzonym Chrystusem. To święty czas, w którym modlitwa różańcowa nabiera szczególnego blasku. Święty Maksymilian Kolbe przypomina: przez modlitwę łatwo możemy otrzymać wielkie łaski i błogosławieństwo Boże. W tym duchu spójrzmy na nasz różaniec – jest on oczekiwaniem nieba, oczekiwaniem Maryi, byśmy naprawdę całym sercem starali się być dla Boga – przypomina o. Marian Waligóra.

Ileż to razy odmawialiśmy różaniec, tęskniąc za Bogiem, by nie tylko uczynił to, o co błagam, ale by był ze mną, by podtrzymywał mnie na duchu, gdy upadam, gdy gubię się, gdy tracę nadzieję. Maryja jest z nami w tej tęsknej modlitwie, bo Ona też czeka na Syna – podkreśla o. Marian Waligóra, paulin  - Bóg chce być z nami. Tak już jest, że w Adwencie ustalamy listę naszych postanowień – zauważa Piotr Kandzia – Ta przysłowiowa lista uświadamia każdemu z nas o niedoskonałości naszych ustaleń. Bo być może już nawet nie pamiętamy, co było na zeszłorocznej liście, bo potrafimy powtarzać to przez wiele lat. Ale mamy znowu szansę! Dlatego najważniejsze jest to, żeby walczyć dalej, wstawać, i nie upadać.

Dziś zapraszamy na adwentową drogę z różańcem w ręku – zaprasza o. Marian Waligóra, paulin – Różaniec jest modlitwą wyczekiwania, wołania za bliskością Boga. W Adwencie jesteśmy z Maryją w oczekiwaniu na narodzenie Jezusa Chrystusa. Ona jest tą pewną drogą, która poprowadzi nas na spotkanie z Jej Synem. Oczekiwanie jest również drogą – przypomina Piotr Kandzia i zachęca do przygotowania na ten czas darów i postanowień, ponieważ – jak dobrze wiemy, zmierzamy do Króla, i nie możemy niczego zaniedbać czy przyjść z pustymi rękoma.